"Niet alles dat glinstert is van goud",
Bekend gezegde.
De naam van de tentoonstelling is "Until the Wolf is There", genaamd naar een kinderliedje met dezelfde naam. Het kinderlied is als volgt: "Laten we in het bos spelen totdat de wolf er is, is de wolf er?" Vervolgens antwoordt de wolf welke activiteit hij uitvoert om zijn dag te beginnen. Terwijl de wolf zich voorbereidt, spelen de kinderen. De wolf staat op, poetst zijn tanden, wast zich en kleedt zich, totdat hij klaar is om te jagen. Dan antwoordt de wolf de kinderen dat hij er al is en dat hij ze gaat opeten. Hij start zijn jacht en de kinderen vluchten.
UNTIL THE WOLF IS THERE toont een dualiteit: een bizarriteit. De werken ogen schoon, maar raken aan meer complexere onderliggende thema's die het gevolg zijn van sociale of persoonlijke problemen. Zowel het positieve (het bos, de jungle, het kind, de familie, de viering van het leven) en het negatieve (de wolf, het roofdier, angst, armoe, conflict) nemen deel aan het spel. Een aantal van de behandelde onderwerpen zijn ontbering, migratie, oorlog en uitputting van natuurlijke hulpbronnen,
maar ook mentale toestanden, zoals depressie, angst en eenzaamheid, kwetsbaarheid en gevoelsproblemen.
De tentoonstelling laat tevens zien hoe individuen of processen complexe situaties kunnen doorstaan en weerstand kunnen bieden. Ondanks gevoelens die iemand als zwak, fragiel of droevig kunnen bestempelen, kan een persoon zijn schoonheid laten zien in zijn kwetsbaarheid en kan hij sterk zijn door met die gevoelens te leven en liefdevol zijn door empathie te tonen jegens anderen. Ondanks geweld, kunnen personen bewonderenswaardige kracht tonen in de vorm van liefde en gemeenschapsgevoel. Ondanks milieuvervuiling, kan de natuur ook haar kracht en haar weerstand tonen.
Tenslotte dient gezegd te worden dat de schoonheid van de werken hen een sprookjesachtige notie geeft - die ook als een ongemakkelijke schoonheid kan aanvoelen - hetgeen goed past bij de locatie van het kasteel.
PARCE
Landgoed De Campagne is een Gents natuurreservaat en park. Het omvat verschillende biotopen zoals een vijver, graslanden, bosgebieden en kanalen en heeft daardoor een zeer diverse fauna en flora. De villa was vroeger onderdeel van een groter kasteel, bewoond door de familie Hamelinck in de 18e eeuw. Later verlieten ze de plek omdat een familielid, Louis Hamelinck daar werd vermoord. Daarna was het eigendom van de jezuïetenorde. In 1972 werd het eigendom van de Stad Gent. De tuin werd geopend voor het publiek en het kasteel werd aangewezen als cultureel centrum. Naar mijn mening is dit een goede locatie in relatie tot het thema van de tentoonstelling.
Addres: Gijzelstraat 12, 9031 Ghent
Oppervlakte: 277m2 (verdeeld over twee kamers)
KUNSTENAARS
PROGRAMMA
Gentse Feesten Special: Cocktail/BBQ-night in het bos:
20 July, 17-20 uur
Carolina Rodríguez
(COL)
"Dónde están los niños" (Waar zijn de kinderen?) Is een retrospectieve tentoonstelling van de kunstenares, die al meer dan 15 jaar nadenkt over de positie van kinderen in onze samenleving en hoe in sommige gevallen de media onze manier van naar hen kijken transformeert. Carolina gebruikt kleurpotloden en andere materialen die ons dichter tot de kinderwereld brengen, maar de aanblik die ze produceert is van cruciaal en veroorzaakt reflectie bij de toeschouwer over de kindertijd in onze hedendaagse samenleving.
Peter Land (DK)
PETER LAND is een van de toonaangevende hedendaagse kunstenaars van Denemarken. Hij maakt performances, schilderijen, tekeningen, video's, sculpturen ... met hetzelfde handelsmerk, zijn tragikomedische flair.
.
De ambities en mislukkingen van de mens als hij moeite heeft om evenwicht en betekenis te vinden, zijn de terugkerende bron voor absurde situaties en composities. Tegelijkertijd duister en grappig, hopeloos en licht, schuwt hij nooit het extreme, en worden we geconfronteerd met onze eigen 'al te menselijk-' heid, die ons eraan herinnerend hoeveel we ons bezig houden met onze identiteit en hoe deze wellicht wordt bepaald door de mislukking in plaats van door het worden van ons 'zelf'.
.
Het onderbewustzijn en de zelf worden verkend door de grenzen tussen herinneringen en expressie te vervagen, door kinderspelletjes en nachtmerries, wanhoop en het idyllische ... Het surrealistische en het groteske ontbranden een existentiële vervreemding en we blijven onrustig maar geamuseerd.
.
Het werk van Land is te zien geweest op tal van tentoonstellingen in Europa, Noord-Amerika, Azië en Australië, waaronder soloshows in Galleri Nicolai Wallner, Kopenhagen, Denemarken; het New Museum, New York, NY; en het Mori Art Museum, Tokyo, Japan. Land vertegenwoordigde Denemarken op de Biënnale van Venetië in 2005.
Referenties:
Galleri Nicolai Wallner, "Peter Land - Showbizz (2015)".
E. Emmert et. al, "Peter Land: Absolute Perfection" Berlin: Hatje Cantz 2013.
